Maria's sorbetijs laat gevestigde orde zweten tijdens internationale ijswedstrijd

De top-5 haalde Kaizer nooit eerder, maar toch vermoedt ze dat de zenuwen haar misschien parten hebben gespeeld tijdens de finale. "Misschien had ik anders de top-3 wel gehaald, daar baal je dan toch van", verklapt ze. Desalniettemin is ze trots op haar bokaal en het certificaat dat ze kreeg, want door die vierde plaats mag Kaizer zich de beste vrouwelijke ijsmaakster noemen en is ze zowel beste buitenlandse als Nederlandse ijsmaakster.

Ze twijfelde aanvankelijk om aan de wedstrijd mee te doen, maar vorige week begon het te kriebelen, vertelt Kaizer. "Ik had al een paar keer gekeken of de beurs door zou gaan. Dat gebeurde en donderdag heb ik met een vriend besloten om de auto te pakken en naar Noord-Italië af te reizen." Zondagochtend vroeg vertrok ze met een auto vol poedertjes, andere smaakmakers en haar citroensorbetijsrecept naar Longarone, de bakermat van het Italiaanse ijs, waar jaarlijks diverse ijsbeursen en -wedstrijden plaatsvinden.

Na de eerste wedstrijddag op maandag, werd Kaizer 's avonds gebeld met de mededeling dat ze bij de top-20 zat. Dinsdag ging die twintig ijsmakers de strijd met elkaar aan em 's avonds werd ze wéér gebeld, ditmaal met de boodschap dat ze de top-5 had gehaald en in de finale stond. "Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Roberto, een collega uit Utrecht, vertelde mij dat ik het opnam tegen de crème de la crème van het Italiaanse ijs. Allemaal oude rotten in het vak en ook nog Italianen. Toen werd ik wel een beetje zenuwachtig voor de finale."

Tijdens de wedstrijd gaat het niet alleen om wie het lekkerste ijs maakt, weet Kaizer. De makers worden ook beoordeeld op het recept, de werkwijze, smaak, kleur, smeuïgheid en hygiëne. Het recept moet van tevoren ingeleverd worden en tijdens de wedstrijd moet het recept worden toegelicht aan de jury. "Het heeft geen zin om alleen te zeggen dat ik het lekkerste recept heb. Je moet ook uitleggen waarom je bepaalde keuzes maakt, zodat je de jury kunt overtuigen dat je ook de technische kant van ijsmaken in de vingers hebt."

De deelnemers kregen een half uur de tijd om het ijs te draaien, te maken en hun werkbank op te ruimen. Ondertussen staat iemand van de jury de deelnemers continu op de vingers te kijken. En dat gebeurt met een kritische blik, ondervond Kaizer. "Zo mogen er bijvoorbeeld geen stukjes in het ijs zitten."

Echt genieten van de haar prestatie heeft ze nog niet gedaan. "Gisteren om 15.00 uur was de prijsuitreiking en ruim een uur later zaten we in de auto terug naar huis. Ik heb nog allemaal bestellingen staan en ik kan die mensen niet teleurstellen. Ik heb vanochtend alweer twee ijstaarten gemaakt", zegt ze lachend. "Het is immers sinterklaasweekend, veel mensen bestellen dan wat lekkers."

Volgend jaar hoopt Kaizer weer mee te mogen doen. Dan moet er een roomijs gemaakt worden. Welke soort roomijs gemaakt moet worden, maakt de jury vlak voor de wedstrijd bekend.