Jeugdcircus Carantelli in Klazienaveen gooit na halve eeuw de tent dicht

Te weinig om door te zetten, vond het verenigingsbestuur, die vorige week met pijn in het hart het moeilijke besluit namen. Voorzitter Martijn Bonkestoter baalt als een stekker. "Die beslissing doet heel veel pijn."

Het jeugdcircus kwam in 1972 voort uit een spelweek waarbij het thema circus centraal stond. Een groep betrokken dorpsbewoners met hart voor de jeugd besloot daarop tot oprichting van Carantelli. Het circus is bedoeld voor kinderen tussen de zes en zestien jaar oud. Ironisch genoeg bestaat het circus dit jaar op de kop af precies een halve eeuw. Reden tot een feestje is er helaas niet.

"We hebben lang lopen wikken en wegen", vertelt Bonkestoter. "Vorige week hakten we de knoop door." Het ontbreekt vooral aan nieuwe aanwas', legt de voorzitter uit. "Er zijn nog slechts drie artiesten en twee trainers over."

In 2020 kwam het circus in de financiële problemen door corona. "Door een hele trits voorstellingen hebben we een streep moeten zetten. Door het virus was niets meer mogelijk." Met als gevolg dat het ledental kelderde. De afgelopen twee jaar hield het circus het hoofd boven water dankzij onder meer enkele donaties van betrokken medestanders. "Maar de koek is op. Het is klaar."

De fabriekshal aan de Industriestraat, waar Carantelli sinds negen jaar is gehuisvest, oogt al behoorlijk leeg. In de afgelopen weken hebben de collega's van Bombari (Assen), Saranti (Leeuwarden) en Caroly (Goor) al flink wat spullen overgenomen. De complete piste is inmiddels al weg.

Een caravan, wat kleding, attributen en een lichtbak is alles wat er nog resteert. De komende twee maanden is alles wel van de hand, schat Bonkestoter. "De opbrengst van de verkoop willen we schenken aan een goed doel. Welke? Daar denken we nog over na."

Snel zal Bonkestoter zijn tijd bij het circus niet vergeten. Het was praktisch een familieaangelegenheid. "Ik kwam er bij, nadat mijn broer en mijn zus mij voorgingen. Ja, die volg je natuurlijk gewoon op."

Tientallen acts voerde Bonkestoter op. "Het kon alle kanten op. Goochelen, dan weer kogellopen en vervolgens acrobatiek. Elk jaar ondernam je iets nieuws." Bonkestoter trad op latere leeftijd aan als trainer en is sinds drie jaar de voorzitter. De liefde voor het circus en het stokje heeft hij ook doorgegeven aan zijn zoontje Ryan.

Voor hem is het stoppen van het circus dubbel zuur. "Ik zit er sinds twee jaar bij en ik heb aldoor geoefend. Door corona heb ik alleen nooit kunnen optreden. Dat is heel erg jammer." Een ander circus ziet Ryan niet zitten. "Nee, dat vind ik veel te ver weg."

Wat overblijft zijn de herinneringen. En de dankbaarheid, aldus Bonkestoter. "We traden wel eens op in een zorginstelling of een ouderencentrum. Na afloop applaudisseerden ze soms nog wel een half uur door. Met een glimlach van oor tot oor. Kijk, daar deed je het allemaal voor."