Desastreuze diagnose voor schutter Melvin Mol: per direct stoppen

"Dat is inderdaad een behoorlijke klap. Daar ben ik ook al een week goed ziek van", zegt Mol in Onze Club. Het programma waarin hij jaar in jaar uit vrijwel wekelijks een hoofdrol opeist. Is het niet met een prachtig doelpunt, dan wel met 'die ene sliding' of met een onnavolgbare actie op het prestigieuze Protos Weering Zaalvoetbaltoernooi.

De boosdoener? Kraakbeenschade aan het kniegewricht. Een bijzondere blessure, want op het moment dat de camera loopt voor het interview zegt Mol: "Als je me nu zou vragen om een wedstrijd te voetballen, dan zegt mijn gevoel dat ik dat gewoon kan. Ik heb nu nergens last van, alleen 's nachts."

Het geeft een vertekend beeld. In mei voegt de blonde scherpschutter zich namelijk bij de selectie voor de voorbereiding en vrijwel meteen is het mis: "Na een wedstrijd werd mijn knie gigantisch dik. Ik had meteen weer zomerstop."

Die gedwongen pauze gebruikt hij om fit te blijven. "Ik heb uren gespendeerd in de sportschool en op de fiets om mezelf fit te houden, zodat ik - wanneer het om de knikkers zou gaan - er weer kon staan." Het vocht trekt na verloop van tijd uit de knie en de voorbereiding wordt in juli weer opgepakt, Mol is klaar om te knallen. Maar al heel gauw heeft hij door dat dit probleem hardnekkig is. Hij blijft dezelfde klachten houden.

Mol heeft dan nog hoop: "Misschien is het de meniscus, dan lig ik er een paar weekjes uit. In het ergste geval is het een probleem met de kruisbanden, dan moet ik een paar maanden toekijken." Maar als de desastreuze diagnose van de orthopeed volgt, stort zijn wereld in.

De mededeling van de orthopeed hakt er dubbel in. In het dagelijks leven is de Schutter namelijk werkzaam als gymdocent op het Esdal College in Klazienaveen.

Voor de zekerheid begint hij ook aan een module om wiskundeles te mogen geven, want met alle onzekerheid over de blessure neemt Mol liever geen risico. "Uiteindelijk ben ik daar wel weer mee gestopt. Ik ga ervan uit dat dit mijn werkzaamheden niet hoeft te belemmeren. Alleen kan ik oefeningen niet meer fanatiek voordoen. Daar baal ik wel van."

Toch blijft de positivo hopen op een wonder: "Ik ben nu aan het zoeken naar eventuele behandelingen die me nog zouden kunnen helpen, maar die zoektocht heeft nog tot niets geleid."

Daardoor wordt Mols hoop overschaduwd door realisme. Helemaal als de vraag komt of hij ooit nog in Onze Club te zien is met een parel van een doelpunt: "Nee, dat denk ik niet. Helaas."