Privé-beelden TT 1975 duiken op in Friesland: TT is een emotie

Drie jaar geleden is overgroot-opa De Haan overleden. Maar zijn beelden leven voort.

"Een van de grote namen in de film is Agostini", zegt Rick. "Hij zat een beetje in z'n nadagen toen. Maar dat was wel één van de grootheden die daar rondreed. Ik ben er na onderzoek ook achter gekomen dat Phil Read erop staat. In mijn beleving was dat veel langer geleden, maar ik heb hem dus nog gezien en dat vind ik eigenlijk best wel mooi."

"Ook was het de tijd van de opkomst van Barry Sheene en Wil Hartog", gaat Rick verder. "Hartog stond bekend om zijn pikstart en hij reed zelfs even voorop. En volgens mij heeft mijn vader dat unieke moment ook vast willen leggen."

In 1975 bestond de TT vijftig jaar. Het was dus een jubileumeditie. Maar het evenement werd overschaduwd door de dood van de Duitser Rolf Thiele. Hij reed als 23-jarige TT-debutant in de 250cc-klasse. Het ongeval gebeurde in De Bult waar Rick met zijn vader zat. En ondanks dat Rick toen pas zeven jaar oud was, herinnert hij zich het fatale ongeval nog wel. Zijn vader maakte er beelden van.

"Het was heel beklemmend. Het publiek dat helemaal stil viel. Dat hij afgevoerd werd met een brancard, dat moment was heel beklemmend. Mijn vader vertelde pas later dat hij overleden was. En dan lees je dat het het vijftigjarige jubileum was dus dat wierp wel een schaduw."

Vol liefde praten de mannen over de TT. "Ik kan bijna wel zeggen dat het een vorm van emotie geworden is", zegt Rick. "Ik kan helemaal opgaan in zo'n dag. Dat is natuurlijk al vroeg begonnen en ik denk ook dat het daar mee te maken heeft", aldus Rick.

"Ja, dat zit diep", vult zijn zoon Roy aan. "Het is bijzonder dat het virus van mijn opa, op m'n vader en ook op mij en mijn m'n zoontje is overgedragen. Dat is heel mooi om te zien hoe dat kan gaan."

Ook toen Roy zeven jaar oud was ging hij met zijn vader Rick en zijn opa voor het eerst naar de TT. Maar toen waren de motoren voor hem nog bijzaak.

"Ik weet nog dat ik als kleine jongen daar bierblikken ging zoeken die je destijds nog gewoon mee mocht nemen. En die zakken vol bierblikken moesten natuurlijk mee naar huis. En daar was m'n opa niet zo blij mee want hij moest vijf kilometer lopen met drie zakken bierblikken. Maar ze zijn uiteindelijk wel in Leeuwarden gekomen", besluit Roy.

De familie De Haan zou het leuk vinden als iedereen plezier kan beleven aan de beelden en ze overwegen dan ook om contact op te nemen met het Drents Archief.