Beversporen in de Drentsche Aa: 'Geen zebrapad maar beverpad'

Een van de bijzondere bewoners van dit gebied is de bever. Het knaagdier laat zich onderweg niet zien, maar verschillende sporen wijzen op zijn aanwezigheid.

Al snel is een eerste teken van leven van de bever zichtbaar. Naast de beek loopt een fietspad en daarnaast ligt een greppel. "De bever die hier zijn territorium heeft, vindt in die greppel ook interessante planten om te eten", vertelt Van Son. "Kijk maar, tussen de Drentsche Aa en die greppel ligt een wildwissel over het fietspad heen. Geen zebrapad maar een beverpad."

Verderop is de bever ook bezig geweest. Op het eerste gezicht lijkt het een onverwachte plek voor knaagsporen, maar de tak die hoog boven het water uitsteekt. is toch echt aangevreten door het knaagdier. "Hij moet erin geklommen zijn en zo is die tak waarschijnlijk naar beneden gezakt. Bevers zijn best zwaar, die kunnen iets van vijfentwintig kilo wegen. En heel sterk, zo'n tak bijten ze in één keer door."

Midden in het water is opnieuw het werk van de bever te bewonderen. "Hier heeft de bever die takken afgeknaagd. Dit zijn geen verse sporen, de plant is al dood. Maar daar is hij opnieuw uitgelopen. Je krijgt een soort knotwilg in het water. Hier spoelt steeds meer tegenaan en dat wordt uiteindelijk een eilandje. Zo doet de bever aan waterbeheer."

Tussen de waterplanten staat beekpunge, een plant uit de weegbreefamilie met kleine blauwe bloemen. "Ik heb het idee dat de bever hiervan eet, je ziet overal knaagsporen. Het is een pure planteneter, hij eet schors maar hij eet dus ook kruiden. Zo is hij dus een beetje aan het moestuinieren."